نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• سهیلا اثنی عشران
• فریبا یزدخواستی
• حمیدرضا عریضی سامانی

دانشگاه اصفهان

چکیده

هدف این پژوهش بررسی تأثیر رفتاردرمانی دیالکتیک بر تنظیم هیجانی و تحمل پریشانی زنان معتاد در حال ترک با توجه به نقش میانجی ذهن‌آگاهی، ارتباط مؤثر و راهبردهای تنظیم‌شناختی هیجانی بود. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی از نوع طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعة آماری شامل تمام زنان معتاد در حال ترک شهر اصفهان و حجمنمونه 60 زن در حال ترک زندانی بودند که بر اساس نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار سنجش شامل پرسشنامة تنظیم خلق منفی (Catanzaro & Mearns, 1990)، مقیاس تحمل پریشانی (Simmons & Gaher, 2005) و پرسشنامة حالات رفتاری-هیجانی (Researcher made) بود. داده‌ها با استفاده از آزمونهای تحلیل کواریانس و تحلیل واریانس تجزیه و تحلیل شدند؛  یافته‌ها نشان داد که رفتاردرمانی دیالکتیک منجر به افزایش مهارتهای تنظیم هیجان و نیز تحمل پریشانی در گروه آزمایش شده است (001/0P< ) و تثیر این درمان تا پیگیری سه ماهه باقی مانده است. همچنین نقش میانجی‌گر ذهن‌آگاهی، ارتباط موثر و راهبردهای تنظیم شناختی هیجانی در پس آزمون به لحاظ آماری معنادار بود (05/0P<).

کلیدواژه‌ها

• رفتاردرمانی دیالکتیک
• تنظیم هیجان
• تحمل پریشانی
• ذهن آگاهی
• ارتباط موثر
• زنان معتاد

عنوان مقاله [English]

The Effect of Dialectical Behavior Therapy (DBT) on Emotional Regulation and Distress Tolerance of addicted women leaving: The mediating role of Mindfulness, Effective Communication and Emotional Cognitive Regulation Strategies

نویسندگان [English]

• sohela esnaasharan
• Fariba Yazdkhasti
• Himidreza Orayzi

university of Isfahan

چکیده [English]

The purpose of this study was to investigate the effect of dialectical behavior therapy (DBT) on emotional regulation and distress tolerance of addicted women leaving by the mediating role of mindfulness, effective communication and emotional cognitive regulation strategies. The research method was quasi-experimental with pretest-posttest design and control group. The statistical population included all addicted women leaving in Isfahan city. The sample consisted of 60 women prisoners leaving drugs who were selected based on available sampling and randomly assigned to experimental and control groups. Measurement tools included the Negative Mood Regulation Questionnaire (Catanzaro & Mearns, 1990), the Distress Tolerance Scale (Simmons & Gaher, 2005) and the Researcher Made Behavioral-Emotional Questionnaire. Data were analyzed by using analysis of covariance and analysis of variance. Findings showed that dialectical behavior therapy has led to increased emotion regulation skills and tolerance of anxiety in the experimental group (P <0.001), and the effect of this treatment remains until the quarterly follow-up. Also, the mediating role of mindfulness, effective communication and emotional cognitive regulation strategies in post-test was statistically significant (P <0.05).

کلیدواژه‌ها [English]

• dialectical behavior therapy
• emotion regulation
• Distress Tolerance
• mindfulness
• effective communication
• addicted women