نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• ارسلان عباسی ¹
• هوشنگ جدیدی ²
• یحیی یار احمدی ²
• محمود گودرزی ³

¹ دانشجوی دکتری روان شناسی تربیتی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج ایران.

² استادیار گروه روان شناسی ، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج ایران.

³ استادیار گروه مشاوره خانواده، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج ایران.

چکیده

این پژوهش با هدف بررسی میزان تأثیر آموزش مبتنی بر نشاط ذهنی بر دلبستگی به مدرسه و عملکرد تحصیلی دانش آموزان انجام گرفت. مطالعه به روش شبه تجربی از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه کنترل انجام شد.جامعه آماری پژوهش، شامل تمامی دانش آموزان پسرسال سوم دوره متوسطه دور دوم شهر کرمانشاه در سال تحصیلی1397بودند. به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای، تعداد60 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند(30آزمایش و 30کنترل از دو مدرسه).برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌استاندارد دلبستگی به مدرسه (SAQ) و عملکرد تحصیلی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با از آزمون تحلیل واریانس و آزمون کوواریانس، آزمون لوین، کولموگروف – اسمیرنف به کمک بسته نرم افزار آماری در علوم اجتماعی نسخه19 SPSS انجام گرفت.یافته‌ها نشان داد بین گروه آزمایش و کنترل در پس آزمون، تفاوت معنی دار یافت شد(p=0.001). اثر گروه(154/7) و اثر تعامل زمان و گروه(214/17) در دلبستگی به مدرسه و اثر گروه (843/5) و اثر تعامل زمان و گروه(463/56) در عملکرد تحصیلی، معنی دار شد (001/0 ).همچنین بین گروه ها از لحاظ خرده مقیاس‌های روابط‌ کلی،تعلق‌ و دلبستگی‌های خاصتفاوت معنی دار یافت شد(p <0/05). برنامه آموزشی مبتنی بر نشاط ذهنی به خوبی توانسته است دلبستگی به مدرسه و عملکرد تحصیلی دانش آموزان را ارتقاء دهد.

کلیدواژه‌ها

• دلبستگی به مدرسه
• عملکرد تحصیلی
• نشاط ذهنی
• دانش آموزان

عنوان مقاله [English]

The Effectiveness of a mental vitality-Based Curriculum on School Attachment and Student Performance

نویسندگان [English]

• Arsalan Abbasi ¹
• Hooshang jadidi ²
• yahya yarahmadi ²
• Mahmoud goudarzi ³

¹ University teacher

² Department of Psychology, Sanandaj Branch, Islamic Azad University, Sanandaj,Iran

³ Department of Psychology, Sanandaj Branch, Islamic Azad University, Sanandaj,Iran

چکیده [English]

The purpose of this study was to investigate the effect of mental vitality education on school attachment and students' academic performance. The study was quasi-experimental with pre-test, post-test with control group. The statistical population of the study consisted of all post-secondary students of Kermanshah Secondary School in 1397 academic year. Sixty individuals were selected using multistage cluster random sampling (30 experiments and 30 controls from two schools). Data were collected using the School Attachment Questionnaire (SAQ) and academic performance. Data analysis was performed using ANOVA, covariance, Levin test, Kolmogorov-Smirnov test with SPSS 19 software. Results showed significant differences between experimental and control groups in post-test. (P = 0.001). The effect of group (7/154) and the effect of time and group interaction (174/174) on school attachment and the effect of group (5.843) and the effect of time and group interaction (56/463) on academic performance were significant (001 There was also a significant difference between the groups in the subscales of overall relationships, attachment, and attachment (p <0.05). It seems that the curriculum based on mental vitality has been able to improve students' attachment to school and academic performance.

کلیدواژه‌ها [English]

• attachment to school
• Academic Performance
• mental vitality
• Students